7 x Halloween in stijl

Zeven manieren om Halloween, Samhain, Allerheiligen, Allerzielen te vieren.
Welke manier past bij jou?

1. Doe Voorouders
Nodig je vrienden of liefsten uit op een plek bij water, zoals een vijver, om de dierbare overledenen te herdenken, en de voorouders die je niet gekend hebt. Leg voor iedere voorouder een waxinelichtje  op een schaal, spreek hen toe vol dankbaarheid en laat de kaarsen over het water varen. Ook de hamster mag een kaarsje. Drink op hun nalatenschap.

2. Doe Mexico
il_570xN.384365476_ecesDoe Mexico: hang een pinata op met snoep, die de kinderen – na het eten – aan barrels mogen slaan. Eet in het donker, bij kaarslicht. In het donker eten is zo sprookjesachtig – en niet alleen voor kinderen! Zet een spooky muziekje op en laat het aan de lolbroek van het gezelschap over om (in het diespte geheim) een doodshoofd te schminken met fluorescerend krijt en een griezelverhaal te vertellen over de geesten, spoken en uilen. Oeoeoeoehhh! En dan die pinata: grabbelen en snoepen, en… aarden.

3. Sprookje met de kinderen 
pompoen.jpgOrganiseer een verkleedfeest waarin iedereen als heks vof spook mag komen. Hol een paar pompoenen uit en zet er een kaars in. Houd te plekke een schminkparty en vertel een griezelig verhaal (verhalenalmanak). Schijn met zaklampjes onder jullie gezichten voor een extra spooky effect. Schrijf ten slotte een Super Enge Tover Spreuk met vleermuizenbloed, spinrag en botten.

 

4. Doe niets
Geen zin in feest (ehm, waarom lees je dit dan?) Doe zelf even helemaal niets. Lees nog een paar lekkere Halloween blogs zoals deze, en deze of deze. Je ziet op welke rare manieren mensen hun geld verdienen. Dus ja, ook voor jou is er hoop.

 

5. Los gaan met de meiden.
Verkleden voor gevorderden: nodig je vriendinnen uit op een lelijke heksenparty en zet een grote ketel klaar, de grootste die je kunt vinden. Heksig muziekje, spinrag, vleermuizen en kaarslicht. Als je helemaal los wilt, huur dan een rookmachine voor extra mist. Kom als boze heks, vals loeder, trol, feeks, monster, kenau, snertwijf, stiefmoeder, kutwijf, sloerie, slet. Breng allemaal een symbool mee van je grootste ergernis of je grootste vijand, voor in de toverdrank; iets lelijks, fouts of verborgens, wat je eigenlijk niet hoort te denken, vinden of willen. Je geheime liefde voor roze, bijvoorbeeld, of het feit dat je het liefst darts wilt gooien naar dat lelijke portret van je schoonmoeder dat zo nodig in de woonkamer moet hangen. Of dat je je baas naar Vuurland wenst. Doe alle symbolen in de grote ketel. Om de beurt trekken jullie er iets uit. Beschrijf in de meest kleurige graftermen, hoe je de ontvanger van dit presentje te gronde zou richten. Overdrijf, leef je uit.
En dan komt het; nu beschrijft iedereen, hoe ze zich voelt als dat gebeurd is.
Hee – transformatie! Hoe lekker voel je je, als dat schilderij weg is, als je buurman is bezweken aan zijn eigen pesticiden, als je baas op Antarctica met een pinguin trouwt en al je ergernis en zorg is verdwenen? Lucht lekker op? Mooi zo. Koester dat gevoel. Beschrijf het in geuren en kleuren. Speel alsof het al waar is. Vier het met een heleboel heksendrank en afgrijzelijke hapjes. Dans lekker wild. Maar neem vooral  dat fantastische opgeluchte gevoel mee naar huis. Let niet meer op die ellende.Ten slotte zijn er miljoenen ellendige dingen waar je ook allemaal niet op let. It’s all is in the mind. Vul  je herinnering  met de opluchting van grote schoonmaak. Lekker.

6. Doe Familie
Doe dit alleen als je een redelijk gezellige familie hebt. Maak een leuke versiering: Beplak  een paar jampotten met papier en teken er met viltstift spookgezichtjes op. Zet ze rond de salontafel met waxinelichtjes of lampjes erin. Zet de foto’s van alle opa’s en oma’s erbij. Nodig de familie uit. Kook echt familie-eten en haal mooie, grappige, gekke en spannende familieherinneringen op. Die keer dat opa was vergeten om de ramen dicht te doen… die keer dat mama met de auto over het fietspad reed … die keer dat we verdwaalden met die wespen… die keer dat… maak de verhalen gerust wat mooier, weef er familiegeschiedenis van. Maak er tekeningen bij of gedichtjes. Stop in iedere spookje een briefje voor de overledenen, om ze te bedanken. De spookjes brengen ze wel over, naar de andere wereld.

7. Halloween Smul
Houd in het donker een stille lichtjesprocessie. met lampionnen. Het mooist is om dat rond het water te doen. Laat het duister en de stilte op je inwerken. Eet een gezamenlijke maaltijd: pompoenstamppot, pompoenbrood, of pompoenrisotto of pompoenchili. en pumpkin cupcakes toe. Weet je hoe het komt dat je van pompoen zoveel verschillende dingen kunt maken? Dat komt pompoen vooral… ehm… oranje smaakt. Ja.

Meer leven met de kracht van de Aarde volgens de Traditionele Europese Wijsheid van onze voorouders? 

Vraag de gratis Reis naar de tempel aan. Vijf mooie dingen je mailbox. Plus een fijne Luisterreis, die zorgt dat alles gaat stromen.

Als je je email adres en naam invult, krijg je vanzelf de gratis Reis naar de tempel lessen in je mailbox.
En je krijgt direct de ontspannende, vitaliserende Luisterreis cadeau.

De Maan en het geheim van de Tijd

Caer Sidi,het Sterrenkasteel van Arianrhod

Gigantische kloof
‘Alles is een’ is een bekend spiritueel gezegde. Het klinkt diep en hoopvol. Maar de glans is er snel vanaf als aan het eind van de maand de rekeningen zich opstapelen en de inkomsten achterblijven. Dan vraag je je soms af, waarom de kloof tussen weten en leven zo gigantisch is en hoe je die ooit kunt overbruggen.

Timing
Wanneer we geboren worden op aarde treden we binnen in het wonder van groei en ontwikkeling. We zien onszelf weerspiegeld in de spiegel van maanlicht, een opeenvolging van facetten. Mooi of ontoereikend, gruwelijk of spectaculair, elk facet houdt verband met het voorafgaande, precies in de juiste verhouding op het juiste moment. De maan is het schoolvoorbeeld van dit patroon. Daarom zeggen we wel, dat ze regeert over de getijden, de timing, de tijd.

Net een film
Getijden kunnen verwarrend zijn, maar als je eenmaal door hebt hoe ze lopen, maken ze het leven een stuk overzichtelijker. We leven in vele dimensies en we hebben zoveel gezichten, dat het onmogelijk is om ze allemaal tegelijk te tonen of zelfs maar te leren kennen. Hier op Aarde kunnen we stap voor stap ontdekken wie we zijn en wat we in huis hebben. We kunnen nieuwe dingen verkennen en oude dingen laten gaan, omhelzen en loslaten, totdat uit alle gezichten samen, als een film, tenslotte het beeld oprijst van het Ene, dat wat altijd is.

Art-Journal
Hoe doe je dat? Door in het hier en nu te leven, maar niet de hele tijd. Af en toe doe je een stapje terug om de grote lijn te zoeken. Bij nieuwe maan bijvoorbeeld. Houd je een dagboek of art-journal bij, neem dan iedere nieuwe maan de tijd om erin in te lezen. Sta er bij stil, want dat zegt iets over jou. Bezoek met nieuwe maan eens een Rode Tent, waar je naar elkaars verhalen luistert. Zo kun je patronen ontdekken die je een gevoel geven voor het Grote Geheel.

Tarot
Je kunt ook de tarot gebruiken om een overzicht te krijgen en bijhouden of het klopt. Ken jezelf. De sleutel van dit mysterie wordt bewaard in het huis van de maan en wie die sleutel vindt, opent de schatkamer van de ziel.

Meer inspiratie voor stijlvol onafhankelijk leven?
Ontvang gratis de Inspiratiemail van De Magische Bongerd.

En nog een paar mooie boeken over leven met de Maan.

Weet jij nog een mooi boek over de Maan? Zet het erbij, in het commentaar!

Seven Planets by C.S. Lewis

 

Lady Luna, in light canoe,
By friths and shallows of fretted cloudland
Cruises monthly; with chrism of dews
And drench of dream, a drizzling glamour,
Enchants us – the cheat! changing sometime
A mind to madness, melancholy pale,
Bleached with gazing on her blank count’nance
Orb’d and ageless. In earth’s bosom
The shower of her rays, sharp-feathered light
Reaching downward, ripens silver,
Forming and fashioning female brightness,
Metal maidenlike. Her moist circle
Is nearest earth. 

Next beyond her
Mercury marches – madcap rover,
Patron of pilf’rers. Pert quicksilver
His gaze begets, goblin mineral,
Merry multitude of meeting selves,
Same but sundered. From the soul’s darkness,
With wreathed wand, words he marshals,
Guides and gathers them – gay bellwether
Of flocking fancies. His flint has struck
The spark of speech from spirit’s tinder,
Lord of language! He leads forever
The spangle and splendour, sport that mingles
Sound with senses, in subtle pattern,
Words in wedlock, and wedding also
Of thing with thought. 

In the third region
Venus voyages…but my voice falters;
Rude rime-making wrongs her beauty,
Whose breasts and brow, and her breath’s sweetness
Bewitch the worlds. Wide-spread the reign
Of her secret sceptre, in the sea’s caverns,
In grass growing, and grain bursting,
Flower unfolding, and flesh longing,
And shower falling sharp in April.
The metal copper in the mine reddens
With muffled brightness, like muted gold,
By her fingers form’d. 

Far beyond her
The heaven’s highway hums and trembles,
Drums and dindles, to the driv’n thunder
Of Sol’s chariot, whose sword of light
Hurts and humbles; beheld only
Of eagle’s eye. When his arrow glances
Through mortal mind, mists are parted
And mild as morning the mellow wisdom
Breathes o’er the breast, broadening eastward
Clear and cloudless. In a clos’d garden
(Unbound her burden) his beams foster
Soul in secret, where the soil puts forth
Paradisal palm, and pure fountains
Turn and re-temper, touching coolly
The uncomely common to cordial gold;
Whose ore also, in earth’s matrix,
Is print and pressure of his proud signet
On the wax of the world. He is the worshipp’d male,
The earth’s husband, all-beholding,
Arch-chemic eye. 

But other country
Dark with discord dins beyond him,
With noise of nakers, neighing of horses,
Hammering of harness. A haughty god
Mars mercenary, makes there his camp 

And flies his flag; flaunts laughingly

The graceless beauty, grey-eyed and keen,
Blond insolence – of his blithe visage
Which is hard and happy. He hews the act,
The indifferent deed with dint of his mallet
And his chisel of choice; achievement comes not
Unhelped by him – hired gladiator
Of evil and good. All’s one to Mars,
The wrong righted, rescued meekness,
Or trouble in trenches, with trees splintered
And birds banished, banks fill’d with gold
And the liar made lord. Like handiwork
He offers to all – earns his wages
And whistles the while. White-feathered dread
Mars has mastered. His metal’s iron
That was hammered through hands into holy cross,
Cruel carpentry. He is cold and strong,
Necessity’s song. 

Soft breathes the air
Mild, and meadowy, as we mount further
Where rippled radiance rolls about us
Moved with music – measureless the waves’
Joy and jubilee. It is Jove’s orbit,
Filled and festal, faster turning
With arc ampler. From the Isles of Tin
Tyrian traders, in trouble steering
Came with his cargoes; the Cornish treasure
That his ray ripens. Of wrath ended
And woes mended, of winter passed
And guilt forgiven, and good fortune
Jove is master; and of jocund revel,
Laughter of ladies. The lion-hearted,
The myriad-minded, men like the gods,
Helps and heroes, helms of nations
Just and gentle, are Jove’s children,
Work his wonders. On his white forehead
Calm and kingly, no care darkens
Nor wrath wrinkles: but righteous power
And leisure and largess their loose splendours
Have wrapped around him – a rich mantle
Of ease and empire. 

Up far beyond
Goes Saturn silent in the seventh region,
The skirts of the sky. Scant grows the light,
Sickly, uncertain (the Sun’s finger
Daunted with darkness). Distance hurts us,
And the vault severe of vast silence;
Where fancy fails us, and fair language,
And love leaves us, and light fails us
And Mars fails us, and the mirth of Jove
Is as tin tinkling. In tattered garment,
Weak with winters, he walks forever
A weary way, wide round the heav’n,
Stoop’d and stumbling, with staff groping,
The lord of lead. He is the last planet
Old and ugly. His eye fathers
Pale pestilence, pain of envy,
Remorse and murder. Melancholy drink
(For bane or blessing) of bitter wisdom
He pours out for his people, a perilous draught
That the lip loves not. We leave all things
To reach the rim of the round welkin,
Heaven’s heritage, high and lonely.

Rivers of energy, guided by choice

Where are you heading in the new year? What brings ohm your energy, what changes will you make, what chances will you take? We are proud to present this inspirational guestblog by a talented young poet, Wieneke Berthe Olthof.

Rivers of energy, guided by choice

By Wieneke Berthe Olthoff

I am a river, I have a river, and I’m surfing on it.
My river is called: life energy.

It goes exactly where it can go.
In between the dykes that I’ve built to shut certain places off,
And it meanders where it get’s all the space to dance freely.

Where it meanders, my river is playful, beautiful.
Creating unseen corners of mini ecosystems,
places where that one exact bird can survive the winter.

And those poor dykes, they have to resist crazy big forces.
Imagine this river, raging and roaring,
Hitting the same wall of grass and stone over and over.

Bam… Bamm…… Roar….

This is where I find my choice:
Do I keep that dyke strong?
Or do I let my river break through, and explore the land behind it?

Dutch. Energy. Work.
Water is our element.
We embrace it.
This is where I find my roots.

 

1957500_10203146619091484_188735711_n

Wieneke Olthof is 25 and student of life. After a bachelor in Social-Environmental Studies she recently finished her training at Knowmads Business School for Changemakers. She and her business partner Gowoon Lim are presently starting their own company called Do Love Design (DLD). DLD offers appreciative communication for independent minds, in the form of branding processes for start-ups and individuals.

Wieneke’s blog, Wiener Ecke,  about life, about its dark side and its light sideIt’s full of interesting stories about writing, harvesting and empathic facilitation.

Zinvol zonder kiwi

Zat ik net lekker aan de koffie, verdwaald in FB met ehm, inderdaad schuldig veel chocola, kwam er een Wijze Post langs: cocokiwiharten2
Waaat?
Een KIWI = wrang, groen, koud, rauw, zurig.
Chocola = zacht donker, zoet, smeltend, smullerig.
Ik mis iets.
Hoewel ik wel baal dat ik er weer een kilo bij heb gechocolaad.
Vooral omdat ik er net een paar kilo afgedanst had.
Maar een kiwi??? Seriously.Een ding had die KIwi-wijze wel door: als ik naar chocola snak, gaat het stiekem niet om de chocola. Dat weet ik ook wel. Als ik naar de chocola grijp, wil ik eigenlijk een massage en een heleboel knuffels, dan wil ik lieve armen om me heen op de bank. Dan wil ik een vriend die zegt laat maar lopen, die tranen. Dan wil ik een dekentje en een warm bad. Dan wil ik iemand die een ongelooflijk lief cadeautje voor me heeft, speciaal voor mij.
Dan wil ik gezien worden. Dat vooral.
Gewoon, omdat ik mezelf even niet meer zo zie.

Dus met dank aan de kiwi-wijze maakte ik een afspraakje om een middag op de bank te hangen in lieve armen, tussen de rendiervellen, waar ik opeens genoeg had aan thee-zonder. Ja, met die warme armen dus.
Dat kan niet, je moet werken! riep mijn verstand. Maar ik deed het lekker toch en het hielp. ZO fijn.

Dat is zingeving. Daar gaat de tempel ook over: zorgen dat dingen zinvol zijn. Soms diep en spiritueel en vaak juist heel aards.

Enne… wat heb jij EIGENLIJK nodig als je snakt naar chocola?

Meer over zinvol en zo: www.indetempel.nl

Snacken en snakken

cocokiwiharten2Zat ik net lekker aan de koffie, verdwaald in FB met ehm, inderdaad schuldig veel chocola, kwam er een Wijze Post langs: als je naar chocola snakt, wil je lichaam eigenlijk een kiwi.
Waaat?
Een KIWI = wrang, groen, koud, rauw, zurig.
Chocola = zacht donker, zoet, smeltend, smullerig.

 

Ik mis iets.
Hoewel ik wel baal dat ik er weer een kilo bij heb gechocolaad.
Vooral omdat ik er net en paar kilo afgedanst heb.
Maar een kiwi??? Seriously.

Een ding had die KIwi-wijze wel door: als ik naar chocola snak, gaat het stiekem niet om de chocola. Dat weet ik ook wel. Als ik naar de chocola grijp, wil ik eigenlijk een massage en een heleboel knuffels, dan wil ik lieve armen om me heen op de bank. Dan wil ik een vriend die zegt laat maar lopen, die tranen. Dan wil ik een dekentje en een warm bad. Dan wil ik iemand die een ongelooflijk lief cadeautje voor me heeft, speciaal voor mij.
Dan wil ik gezien worden. Dat vooral.
Gewoon, omdat ik mezelf even niet meer zo zie.

Dus met dank aan de kiwi-wijze maakte ik een afspraakje om een middag op de bank te hangen in lieve armen, tussen de rendiervellen, waar ik opeens genoeg had aan thee-zonder. Ja, met die warme armen dus.
Dat kan niet, je moet werken! riep mijn verstand. Maar ik deed het lekker toch en het hielp. ZO fijn.

Dat is zingeving. Daar gaat de tempel ook over: zorgen dat dingen zinvol zijn. Soms diep en spiritueel en vaak juist heel aards.

Enne… wat heb jij EIGENLIJK nodig als je snakt naar chocola?

Meer over zinvol en zo: www.indetempel.nl

10 oeroude, verborgen symbolen in de Kerstkrans

DSC02268Ieder jaar maak ik een kerstkrans. Het is een uurtje werk en dan heb je een gezellige kerstdecoratie in huis. Een magisch sfeerstuk vol prachtige, oeroude  symboliek.

Je moet het jezelf niet te moeilijk maken, als je iets af wilt krijgen. Ik nam de tuinschaar en knipte dus gewoon wat mooie planten uit de tuin. Op een krans van kale druivenranken bond ik met groen touw wat Thuja, en Klimop met beginnende bessen. Daarin prikte ik met ijzerdraad wat mini appeltjes van de sierappel, en wat rozenbottels. Een paar strosterretjes en een rood lint met sterren maken het helemaal af. En die frisse geur van de thuja ruikt zo kerstachtig terwijl je bezig bent.

Het was leuk om te doen, en al doende mijmerde ik wat over de symboliek van de krans.

1. Het feit, dat ik de krans ieder jaar maak geeft een prettig gevoel van continuïteit. Dit soort tradities, hoe eenvoudig ook, zijn een ankerpunt in het jaar en markeren het getij. Daar houd ik van. De krans is rond, zoals iedere cyclus rond is. Hij is ook ieder jaar weer net een beetje anders, dat is zo mooi aan cyclisch leven, het is geen machinale herhaling maar een levend ritme, sprankelend, met verfijnde variatie.

2. De Thuja heet ook wel Westerse Levensboom. De plant ruikt niet alleen lekker, hij blijft altijd groen, symbool van de onverwoestbare levenskracht.

3. Hetzelfde geldt voor de klimop, die bovendien altijd omhoog klimt naar het licht, langs de stam van iedere boom. Een mooie aansporing om het nooit op te geven en in iedere situatie, hoe donker ook, het licht op te zoeken en erheen te klimmen. De latijnse naam is Hedera Helix, helix is een spiraal, net als het DNA, net als de spiraal van de slangenkracht die rond de ruggengraat omhoog spiraliseert. Klimop is een maanplant, thuja is een zonneplant. De geboorte van licht te midden van het donker, daarbij past dat beide krachten in de krans verenigd zijn.

4. Thuja en Klimop zijn beide eeuwig groen. Hun kracht is die van het plantenrijk, die een uiting is van de niet aflatende stroom van groeikracht en levenskracht, gevoed door de zon.

5. Appels, met hun vijfpuntige ster midden in, zijn de vruchten van de wijsheid en de eeuwige jeugd. Ze wijzen de weg naar Tir na nÓg, land van het leven.

6. Rozenbottels zijn de zaden van de wilde roos. Vroeger maakte ik boeketten van de rozen en ik knipte alle uitgebloeide bloemen weg. Ik had veel rozen maar nooit rozenbottels. Maar dit jaar heb ik ze laten hangen on te zien water gebeurde. Doordat ik de bloemen niet oogstte, heb ik nu zaden, die ik kan opeten, die me voeden. Ik kan ze ook planten. Er kunnen nieuwe rozen uit groeien. Ik vind dat een prachtig beeld dat op alle andere ‘oogst’  van toepassing is, in je leven, in je bedrijf. Door wat honing te verkopen kan ik weer investeren in mijn bijen. Ik kan nieuwe kasten voor ze kopen, een honingslinger,  ik kan een Open Bijendag organiseren, allemaal met het geld van de honingverkoop. Als je alle bloemen plukt, krijg je nooit zaden. Dan blijf je afhankelijk van anderen, die wel zaaien. Food for thought.

7. Zowel de appels als de rozenbottels zijn rood, de kleur van actie. Ze vertegenwoordigen in die zin het dierlijke, het emotionele, het reageren op de voorspelbare getijdenstroom van het plantenrijk.

8. Op de krans zitten ook een paar sterren van stro. Sterren zijn de lichtbronnen, het hoogste en mooiste. Stro wordt gebruikt in de stal. Hier ontmoeten twee uitersten elkaar. In het kerstverhaal wordt het goddelijke geboren in een stal. Dit is een mooi beeld van de mens: wij zijn allemaal ontstaan in de sterren. Ieder atoom ter wereld is ooit in een ster gevormd, dat is elementaire natuurkunde. Het Licht symboliseert onze aandacht, die grote scheppingskracht waarover we als mensen allemaal beschikken. Het licht komt pas tot zijn recht als het gestalte krijgt in de materie, in het hier en nu. Dat is het beeld van het midwinterfeest: licht dat de aandachtloze materie tot leven wekt.

9. Het rode lint kringelt rond en rond en rond de krans. Er staan gouden sterretjes op. Behalve dat het er schattig uitziet, kun je het zien als onze levensweg, de rode draad die de ene dag met de andere verbindt, en het ene leven met het volgende. Je ziet steeds maar een stukje, dan verdwijnt het weer uit het zicht. Toch zie je dat de lijn doorloopt. De rode draad van levensbestemming. In de Tempel wordt dit gesymboliseerd door het rode koord van de Ingewijde.

{ Naar de Tempel }

10. De krans krijgt traditiegetrouw een plekje op de deur. Een deur is een magische plek, een drempel naar een andere wereld. Van buiten naar binnen. Zo boven, zo beneden. Dat past bij een jaarwisseling.

Er is nog veel meer over de krans te vertellen. Hoe zit het met de druivenranken? Hoe zit het met het ijzerdraad en wat hebben druiven en ijzer met elkaar te maken?

Natuurlijk er bestaan kransen die mooier zijn. Maar ik houd het op deze haalbare eenvoud, De magische geheimen zijn deze winterdagen mijn voedsel. Gedurende de Twaalf Heilige Nachten neem ik elke dag een symbool en mediteer erover, om de betekenis voor mijn hier en nu te ontdekken in mijn leven weer af te stemmen op het Grote Geheel.

Zoek je iets te lezen tijdens de kerstperiode? Bestel In Persephone’s armen door Debora Zachariasse.

logoidtrood{Schatkaart naar gelukkig leven}

Wat niemand je vertelt over de vier kwartieren

De tempel is een kleine kosmos.
De pan is een kleine tempel.

En ons dagelijks leven is ook een tempel, maar daarin is het niet meer zo gemakkelijk te overzien.
Daarom zijn er tempels: voor het overzicht.

Symbolen: samenballing van alles tegelijk
In de Tempel werken we met symbolen.
Zo zijn er bijvoorbeeld 4 kwartieren, een voor iedere windrichting. Maar ze staan symbool voor veel meer. Oost is een symbool voor de lucht, de oostenwind, de lenten, de inspiratie, het sanguinische temperament.
Allemaal tegelijk.

Voor onze ratio zijn symbolen uiterst verwarrend.
Maar voor ons reptielenbrein is zoiets volkomen logisch.

drie-breinen

Het cerebellum is niet benoemd: het is het roze uitpuilsel naar links.

De vier kwartieren staan ook symbool voor de vier delen van de hersenen:
Oost is de rede, de ratio, het werk van de cerebrale cortex, het jongste deel van onze hersenen.
Zuid, de actie en de motoriek: het werk van het cerebellum, de kleine hersenen.
West is het gevoel, de emotie: het limbische systeem in de middenhersenen.
Noord is het onzinfilter, de instincten, de basale functies van de hersenstam, ouder dan het zand op het strand.

logosec4kleurcroppedIn de Tempel werkt het dan als volgt: West is de grote bron van kracht. Emotionele energie is sterker dan alles.
Zuid zet de zaak in beweging.
Noord scheidt het kaf van het koren en zorgt dat de intentie werkelijk op de grond komt.
Oost is de manager van het ritueel. Oost verdeelt de krachten.

En dan nu wat niemand je vertelt over de 4 kwartieren:

Oost is niet de baas. Oost komt nog maar net kijken. Oost kan eigenlijk maar één ding: het verdeelt de krachten.
Oost mag de kaarten schudden, maar West speelt het spel.

Daarom werken we met symbolen. Wijze onzin.

De tempel is een kleine kosmos.
De pan is een kleine tempel. Ook onze hersenpan.

 

Breng me de wijsheid van de Tempel